Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από τη Nancy Boyd Webb, διακεκριμένη Καθηγήτρια Κοινωνικής Εργασίας στο Graduate School of Social Service του Πανεπιστημίου Fordham των Η.Π.Α. και με μεγάλη εμπειρία στην Παιγνιοθεραπεία. Η τεράστια κλινική της εμπειρία με παιδιά και οικογένειες αντανακλάται στις περιπτώσεις που αναλύονται και είναι πολύτιμη, όχι μόνο για τις/τους Κοινωνικές/ούς Λειτουργούς, αλλά για το σύνολο των επαγγελματιών που ασχολούνται με παιδιά, καθώς και για τις/τους ψυχοθεραπεύτριες/ψυχοθεραπευτές. Συνεπώς, το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα απαραίτητο εργαλείο για το σύνολο των παραπάνω επαγγελματιών και επιστημόνων. Επιπλέον, όμως το σύγγραμμα αυτό υπενθυμίζει στην/στον εκάστοτε αναγνώστρια/αναγνώστη ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα:

➤ Τα παιδιά ως ωφελούμενα των υπηρεσιών θα πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των επαγγελματιών ανεξάρτητα από τη σχολή σκέψης τους, οι οποίες/οι κάθε φορά οφείλουν να αξιοποιούν τη βέλτιστη θεραπεία που ταιριάζει καλύτερα σε κάθε παιδί και κάθε οικογένεια.
➤ Τα προβλήματα των παιδιών είναι πλέον «παγκοσμιοποιημένα», τουλάχιστον στον λεγόμενο αναπτυγμένο Δυτικό κόσμο. Οι όποιες διαφορές σχετίζονται με την οργάνωση των υπηρεσιών και των προγραμμάτων, που με τη σειρά τους σχετίζονται με τις δυνατότητες χρηματοδότησης από την εκάστοτε Πολιτεία, αλλά και από την εκπαίδευση και τη συνακόλουθη κουλτούρα των επαγγελματιών.
➤ Η φτώχεια είναι τις περισσότερες φορές ο κοινός παρονομαστής για φαινόμενα παιδικής
κακοποίησης και παραμέλησης και η παροχή από την Πολιτεία των αναγκαίων υλικών και
άυλων πόρων (υπηρεσίες) είναι όρος sine qua non για μια πολιτική αντιστάθμισης με όραμα
την κοινωνική ένταξη και την ευκαιρία για μια Ποιότητα Ζωής και για αυτά τα παιδιά και τις
οικογένειές τους.
➤ Τα παιδιά δεν μπορεί να προσεγγίζονται έξω από το οικογενειακό σύστημα και το πολιτισμικό τους πλαίσιο.
➤ Η θεραπευτική δουλειά με παιδιά απαιτεί αναλυτική σκέψη, τεκμηριωμένη γνώση με αξιοποίηση εργαλείων και τεχνικών, διεπιστημονική προσέγγιση και «συμμαχία» με το οικογενειακό σύστημα. Η Dr. Webb απλόχερα μοιράζεται με τις/τους αναγνώστριες/αναγνώστες τόσο τις τεχνικές όσο και τα μεθοδολογικά εργαλεία για μια αποτελεσματική θεραπευτική σχέση και αυτό αποτελεί ένα επιπρόσθετο κίνητρο για τη μελέτη αυτού του βιβλίου.

Τέλος, μολονότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2020 λειτουργεί προφητικά επισημαίνοντας τους κινδύνους για το σύνολο της υφιστάμενης Κοινωνικής Πολιτικής, καθώς οι πολιτικές εξελίξεις στις Η.Π.Α. οδηγούν την ανθρωπότητα και το σύνολο των κοινωνικών θεσμών σε μια νέα περίοδο αβεβαιότητας, επιζήμιας τόσο για τα παιδιά όσο και για τις οικογένειες, που ως τώρα ανεξάρτητα από τις μορφές της αποτέλεσαν μαζί με το Σχολείο «τα βασικά εργαλεία κοινωνικοποίησης».